Zuid-Afrika, deel 1

Hallo allemaal,

Hier onze eerste update vanuit Zuid-Afrika waar we inmiddels alweer bijna 3 weken rondtrekken (en wat lijkt op 3 maanden). Wat een prachtig en bijzonder land. Op 10 september landden we in Kaapstad na een toch wel helse vlucht van zo’n 30 uur, met 3 tussenstops. De eerste les was al geleerd: Volgende keer meer euro’s betalen voor een kortere vlucht.

Op het vliegveld stond ons vervoersmiddel te wachten voor de komende 4 weken, een grote, gouden auto. Toen we een Toyota Corolla reserveerden, hadden we een iets ander formaat in gedachten (namelijk het ruime, paarse boodschappenwagentje dat een vriendin van ons had). We voelen ons soms wat ongemakkelijk.

We hebben allebei het geluk al wat van de wereld te mogen hebben gezien, maar het verschil tussen rijk en arm en blank en vinden we hier soms wel confronterend zichtbaar en komt bij ons ‘harder’ binnen dan in bijvoorbeeld Azië. Veel mensen lopend langs de weg, zittend, bedelend, liftend (en ze adviseren echt overal geen lifters mee te nemen), townships. Inmiddels hebben we wel met een aantal locals kunnen praten en begrijpen we iets meer van het land, maar het blijft een dubbel gevoel geven als wij met onze gouden bak langs de dorpjes scheuren, op weg naar het volgende hoogtepunt (waar we dan weer de andere blanken tegenkomen…)

Tussendoor proberen we wel iets terug te doen voor het land, door accommodaties te zoeken die investeren in het land en hopelijk draagt onze aanwezigheid sowieso iets bij…

Maar de hoogtepunten…. Tja die zijn bijna niet bij te houden, een soort rollercoaster van hoogtepunten. De foto’s zeggen waarschijnlijk meer dan woorden, dus een korte samenvatting:

We begonnen in het West Coast National Park om op zoek te gaan naar de wilde bloemen, die er volgens ons niet meer waren óf wij hadden (met de Keukenhof in gedachten) iets te hoge verwachtingen. We hebben walvissen op een paar meter van onze boot zien springen in Hermanus, pinguïns en honderden (stinkende) zeehonden gezien, we zagen een glimp van de great white shark (de kooi hebben we overgeslagen), we hebben verlaten stranden bezocht aan de Garden Route, we hebben verschillende hikes gedaan in o.a. het Tsitsikamma National Park, met het hart in onze keel olifanten langs onze auto zien lopen in het Addo Elephant Park en paard gereden met de Horse Whisperer in het plaatsje Hogsback. We sliepen 2 dagen aan de Wild Coast in een Xhosa dorp (je weet wel, met de klik-taal) en deden nog een safari in St Lucia waar we de tel zijn verloren van de dieren de we hebben gezien (we begonnen met een keurig lijstje waar we alle dieren opschreven…).

Tussendoor proberen we ook nog wat te slapen, want het is best vermoeiend al die verschillende indrukken. We hebben daarom even een tandje terug geschakeld en de Drakensbergen en Kruger van ons lijstje geschrapt. We moeten dit toch nog 5 maanden volhouden.

Verder nog leuk om te weten:

- De hoofdwegen zijn heel goed in Zuid-Afrika. Zodra je daar van af gaat wijken, kan het wel eens een bumpy ride worden. We twijfelen überhaupt of de borg nog terug krijgen (zie spannendste moment Gaby).

- De snelwegen in Zuid-Afrika zijn tweebaanswegen, dus als je in wilt halen moet de auto voor je opzij (de vluchtstrook op). Als je inhaalt bedank je met je waarschuwingslichten, dit is Gaby haar taak, als bijrijdster. De ingehaalde auto seint met zijn lichten als blijk van ‘geen dank’. Blijft de ‘geen dank’ uit dan is Gaby teleurgesteld óf ontstaat de discussie of Gaby wel op tijd heeft bedankt.

- Officieel blijkt dit inhaal-ritueel overigens niet te mogen maar geen politie die er op let. Die hebben het namelijk te druk met auto’s stoppen om ze te vertellen dat ze te hard rijden. En als je dan een , gouden, auto hebt, dan ben je pineut:

Politieagent: “Jullie reden 104 waar je 80 mag”
G&G: “Dat kan niet, we reden hooguit 85”
Politieagent: “Nee hoor, echt 104, de boete is 1000 Rand (70 Euro)
G&G: “Onmogelijk, we reden echt geen 104 en we gaan geen 1000 Rand betalen, hebben we niet eens”
Politieagent: “Oh…, hoeveel kun je dan betalen?”
G&G: “200 Rand (15 Euro)”
Politieagent: “Oké, prima!” …. We hopen dat hij er iets lekkers voor koopt voor zijn familie.

- Meest gebruikte zin: “Mooier gaat het niet worden”

- Spannendste moment Gaby: Toen Guus dacht (ondanks de bordjes!) dat onze auto wel een 4x4 weg aan zou kunnen. Wat blijkt, zelfs een gouden auto kan dat niet.

- Spannendste moment Guus: Toen de horse whisperer zei: dan gaan we nu galopperen.

- Dieren waar we tot nu voor moesten stoppen op de !snelweg!: Paarden, koeien, geiten, schapen en varkens.

- National Geographic heeft een beloning van 1.000.000 dollar voor de persoon die beelden heeft van een witte haai die baart.

- Veel gehoorde auto-taal: ‘Yes, Super-Spar!’ = we wisselen guesthouses en uit eten gaan af met backpackers en zelf koken. Boodschappen doen in de Super-Spar = feestje. “Fase 5” = na fase 1 t/m 4 houd je het plassen echt niet meer op. “Ahhhh ULTRA City!” = Een groot Shell station met goede koffie en een hele fijne wc.

Dat was m voor nu, we hebben nog een week te gaan in Zuid-Afrika en gaan daarna door naar ons kampeeravontuur in Botswana!

We hopen dat met jullie ook alles goed gaat!

Liefs Guus en Gaby